Czy jest sens ograniczać dziecku słodycze i czas na konsoli?

Kiedy mniej znaczy lepiej?

Zaskakująco często.

Dlaczego dzieci najbardziej cieszy jedzenie, które jest „wydzielane”, a zabawa – wtedy, gdy jest ograniczana?

Wyliczasz dziecku słodycze i nagle stają się one nagrodą marzeń?

Dajesz 30 minut na konsolę i dziecko kombinuje, jak przedłużyć ten czas o kolejne 10?

Jak nie wpaść w tę pułapkę?

Chcemy chronić dzieci przed złymi nawykami, a niechcący… dodajemy tym nawykom atrakcyjności.

Da się tego uniknąć?

Trudne. Czasem wręcz niemożliwe.

Ale są sposoby, które mogą pomóc:

• Pokazuj różnorodność – niech dziecko ma kontakt z innymi ciekawymi aktywnościami. Im więcej ma do wyboru, tym mniej skupia się na jednym „magnesie”.

• Modeluj zachowanie – dzieci uczą się przez obserwację. Jak ty korzystasz z czasu? Co jesz? Jak odpoczywasz?

• Bądź obecny, ale z umiarem – baw się z dzieckiem, angażuj się, ale kończ zabawę, zanim pojawi się nuda. Lepiej zostawić lekki niedosyt niż przesyt.

• Reguluj, nie zakazuj – zamiast sztywnych ograniczeń, wprowadź „dawkowanie”. Tłumacz dziecku jak dorosłemu, ale prostym, zrozumiałym językiem – najlepiej na konkretnych przykładach.

To miała być zasada, a stała się ...grą o nagrodę. Gdzie popełniamy błąd?

Która z tych zasad sprawdziła się u ciebie? Napisz w komentarzu.