Tańczysz z dzieckiem na rękach?Tańcz mądra/y, tańcz!

Uwaga 1

dostosuj chwyt do możliwości stabilizacyjnych twojego dziecka

Uwaga 2

dostosuj intensywność tańca do wieku swojego dziecka i odpuść headbangi i pogo :)

kilka faktów

Wibracje o różnym zakresie częstotliwości odbierane są nie tylko przez receptor układu słuchowego, ale

również w błędniku. Dodatkowo, poprzez receptory czuciowe naszego ciała. Możemy je nawet

zobaczyć!(wystarczy, że położysz szklankę z napojem na głośniku basowym). Granica pomiędzy

zakresem częstotliwości słuchowych i błędnikowych jest w pewnym zakresie płynna, co może tłumaczyć wzajemne oddziaływanie na siebie tych dwóch systemów zmysłowych. Nie wspominając już o sąsiedztwie anatomicznym tych receptorów i ich wspólnej drodze nerwowej jaką jest nerw VIII przedsionkowo ślimakowy, czy po części wspólnych ośrodkach w mózgu, w których są opracowywane.

Takie ścisłe powiązanie i współdziałanie nazywamy integracją multimodalną – ach, jak to rozwija!

Pomóż słuchowi i ruchowi się synchronizować.

• Tańczenie do rytmu powoduje integrację wrażeń słuchowych z ruchem. Podobnie przyspieszenia, spowolnienia tańca dostosowane do zmieniającej się muzyki.

• Wspomaga uwagę słuchową, percepcję ciała i reakcji równoważnych, adaptacji do zmieniających się bodźców, koordynację i wyczucie czasowe.

• Ruch głowy względem źródła dźwięku wspomaga lokalizację bodźca słuchowego i orientację w przestrzeni. Pomyśl, czy lepiej słyszysz dźwięk w zależność od ustawienia ucha względem niego? Pomyśl o echolokacji, też z niej korzystamy, choć do nietoperzy nam daleko:)

• Dziecko, które aktywnie uczestniczy w trzymaniu, bezustannie pracuje mięśniowo dostosowując się do co rusz nowych bodźców w postaci wychyleń i ruchów w różnych kierunkach. Uwaga, pracują tu też głębokie mięśnie stabilizujące!

• Bodźce słuchowe i przedsionkowe mogą zarówno pobudzać, jak i zmniejszać pobudzenie OUN. Możesz to wykorzystać w zależności od potrzeb twojego dziecka. Bodźce intensywne, żywsze, o zmiennym rytmie, oraz te o wyższej częstotliwości – pobudzają. Bodźce słabsze, regularne o niższej częstotliwości - wyciszają.

• Dziecko trzymane w tańcu jest w bliskim kontakcie z rodzicem i uczestniczy z nim w radosnej, beztroskiej zabawie i nieskrępowanej ekspresji ruchu! Kto się wstydzi tańczyć, gdy robi to ze swoim dzieckiem!?

  
  

Masz już starsze dziecko?

Bądź dalej mądry! Po prostu tańczcie!

Ps

znasz efekt „flow”? – to stan głębokiego zaangażowania w aktywność, który może wystąpić, gdy

wibracje muzyczne synchronizują się z rytmem ciała. Ciało nie tylko reaguje na wibracje muzyczne, ale i wyraża je w postaci ruchów, które są zsynchronizowane z muzyką. To zjawisko, w którym nie tylko odbieramy muzykę, ale fizycznie reagujemy na jej na wibracje w ciele.